VN is gered; nu het klimaat nog

Door Bas Eickhout

Toen de Mexicaanse Cancún-voorzitter Espinosa binnenliep om haar tekst toe te lichten, kreeg ze vijf minuten lang een applaus. Zelden vertoond voor een tekst die nog aangenomen moet worden. Het geeft vooral aan hoezeer de opluchting overheerste de laatste dag van de klimaatconferentie. Eigenlijk werd het trauma van Kopenhagen die vijf minuten meer weggeklapt dan het succes van Cancún binnengehaald.

Dat past dan weer in de sfeer van heel Cancún waar een vraag heerste: hoe kunnen we de fouten van Kopenhagen voorkomen? Espinosa kon niet vaak genoeg benadrukken dat er geen geheime overlegjes zouden plaatsvinden, dat er geen parallelle sporen zouden worden opgezet en dat elk tekstvoorstel een samenvatting zou zijn van alle onderhandelingen en geen snel initiatief van de voorzitter (wie kan zich niet de befaamde Deense gelekte tekst herinneren die Kopenhagen vanaf het begin lam legde). En in Cancún werd ook met angst en beven gekeken naar de komst van de ministers; wederom met het drama van Kopenhagen in het achterhoofd, waar de ministers zo weinig konden met alle complexe inhoudelijke teksten en dus zelf gingen werken aan het befaamde Kopenhagen Akkoord van 3 kantjes.

Goed; dat trauma is dus overwonnen. Hulde voor de voorzitter die daarmee het VN-proces overeind heeft gehouden. Maar inhoudelijk? Ja; de inhoudelijke dossiers zoals rondom technologie, adaptatie, ontbossing en financiën zijn ditmaal geland in het akkoord van Cancún, wat een duidelijke stap vooruit betekent. En ja; de kernafspraken van Kopenhagen zijn nu weer netjes in het VN-spoor gebracht, zodat we niet meer een raar akkoord hebben waar de COP ' takes not of'.

Maar de echte hete hangijzers hangen nog steeds als zwaarden van Damocles boven de markt: hoe gaan we de reductiedoelstellingen in lijn brengen met 2 graden Celsius? Hoe gaan we die 100 miljard voor 2020 bij elkaar brengen? En wat gaan we nu doen met het vervolg op Kyoto? Landen als VS en China zijn niet wezenlijk van positie veranderd, alleen had bijvoorbeeld China haar PR beter op orde (ja; ook al geleerd van Kopenhagen).

En Europa? We spraken met één mond in Cancún. Zowaar ook al geleerd van Kopenhagen. Maar om nu te zeggen dat Europa het centraal opererende blok landen was dat alle partijen om de tafel kreeg en er zo een ambitieus akkoord uit wist te slepen Nee; daarvoor weet Europa nog steeds te weinig te halen uit haar potentiële diplomatieke kracht. We moeten dus nog iets meer doorleren. Het komende jaar naar Durban toe zal pas echt blijken of in Cancún niet alleen de VN is gered, maar dat men ook echt het klimaat wil redden.

Bas Eickhout is Europarlementariër voor GroenLinks en nam deel aan de klimaatconferentie in Cancún

16 december 2010